تردمیل خانگی
بر استقبال متقاضیان و خریداران از تردمیل خانگی هرروزه افزوده میشود. این امر ناشی از اهمیت یافتن مسالۀ تحرک و فعالیت ورزشی، بهخصوص ورزشهای هوازی و از سوی دیگر سبک زندگی امروزی و افزایش وزن در انسانها و مسالۀ چاقی است. تمامی اینها سبب شده است تا طی زمانی حدود 10 تا 15 سال تردمیل از وسیلهای لوکس، به خانۀ عموم مردم نیز راه یابد. تردمیلهای خانگی اغلب با برق DC یا برق باتری یا برق مستقیم تغذیه میشوند.
به همین سبب:
- قدرت آنها از انواع باشگاهی کمتر است.
- تحمل وزن پایینتری دارند.
- دستگاههای سبکتری هستند.
- شبیهسازی سرعت در آنها با انواع باشگاهی قیاسپذیر نیست
جالب است بدانید تردمیلهای چندمنظوره اغلب از انواع خانگی هستند و تقریبا تمام مدلهای این نوع تاشواند. طبعا هر وسیلۀ خانگی، همیشه دغدغۀ جا گرفتن را ایجاد میکند. از همین رو آنها را تاشو طراحی میکنند تا کارکردیتر باشد.
باید اذعان کرد از نظر تعدادِ مدلها، انواع خانگی بیشترین فراوانی را در بین تمامی انواع تردمیلها دارند.
در ادامۀ این مطلب به بررسی عملکرد، فواید و آرا و نظرات متفاوت در خصوص این ماشین پرداختهایم. خاطرنشان میسازد که این مطلب به روز خواهد شد چراکه ما باور داریم، دانش، قدرت است. در این راستا تلاش میکنیم تازهترین تحقیقات در خصوص چه این دستگاه و چه سایر محصولات هوازی را در اختیار مخاطبانمان بگذاریم. ما به محتوای غنی باور داریم و از اعداد، لذت میبریم. 😊
سوال پر تکرار اما این بار با پاسخی کاملتر: تردمیل خانگی چیست؟
تردمیل خانگی یا Home use Treadmill دستهای بزرگ از تردمیلها را تشکیل میدهد؛ شاید بزرگترین دسته از آنها؛ دستهای بزرگتر از تردمیلهای باشگاهی. اگر به دسته تردمیل خانگی فروشگاه جیم لند مراجعه کنید، شمار آنها از شمار تردمیلهای باشگاهی، به شکلی محسوس، بیشتر است. همین وضعیت در بیشتر فروشگاههای تجهیزات هوازی و تردمیل نیز حاکم است و همواره فراوانیِ انواع خانگی از انواع باشگاهی بیشتر بوده است.
این امر میتواند ریشه در میل یا رویآوری بیش از پیش مردمان معاصر به ورزش کردن داشته باشد. شاید 15 یا 20 سال پیش تصوری که از تردمیل خانگی وجود داشت، وسیلهای بسیار لوکس بود که فقط ثروتمندان از آن بهرهمند بودند. خاصه آنگونه که در فیلمهای اکشن دهۀ 70 نمایش داده میشد و آدمِ بد داستان، در خانهای مجلل، با حولهای سفیدرنگ بر گردن، روی تردمیل پیادهروی میکرد و همزمان با تلفنی بیسیم به زیردستانش دستور میداد. پس از آن هم به کناری میآمد و یک لیوان آب پرتقال مینوشید و از زندگی خلافکارانهاش لذت میبرد!
در عین حال اساسا ورزش کردن آنچنان همهگیر یا لزوم ورزش کردن و آگاهی از فوایدش چنین واگویه نشده بود، تا همگان به اهمیت پرداختن به آن در خانه پی ببرند.
با این همه، به شکلی اساسی این تصور در زمانۀ کنونی در هم شکسته است. اکنون هزارها صفحه مقاله به دست متخصصان حوزۀ پزشکی، سلامت، ورزشکاران تحصیلکرده و مربیان دست به قلم نوشته میشود و هزاران ساعت ویدئو و برنامه آموزشی برای ترویج و تشوق مردم به ورزش ساخته میشود. در چنین شرایطی، و با افزایش آگاهیهای عمومی از فواید تحرک، فعالیت هوازی و هرگونه ورزش و نرمش، اقبال برای خرید دستگاههایی که امکان این فعالیتها را در خانه مهیا میکنند، بدیهتا بیشتر میشود.
پیش از پرداختن به زیر و بم تردمیلهای خانگی، بهتر است به چند سوال اساسی پاسخ بدهیم. این سوال که آیا استفاده از تردمیل خانگی یا به طور کلی تردمیل، میتواند برای سلامتی مفید باشد یا خیر، همواره محل مناقشه بوده است. از طرف دیگر به کار بردن تردمیل برای ورزش همیشه با دویدن در فضای باز و آزاد مقایسه شده است.
نظرات پیرامون این سوال و این مقایسه بسیار است و موافقان و مخالفان آن بسیارتر. در یکی از این مقالهها نظرات موافق و مخالف درباره استفاده از تردمیل را در کنار هم قرار داده است و تصمیمگیری را به شما واگذاشته است. مواردی که در رد و تایید استفاده از تردمیلها آمده از این قرار است:
آراء موافق (Pros) | آراء مخالف (cons) |
---|---|
سختی استفاده از تردمیل و دویدن در بیرون به یک اندازه است | چابکیتان را از دست خواهید داد |
برای مفصلهایتان بهتر است | به اندازه از عضلههایتان کار نمیکشید |
میتوان شرایط مسابقه را بارها شبیهسازی کرد | حوصلهسربر است! |
رای موافق: سختی استفاده از تردمیل و دویدن در بیرون به یک اندازه است
بسیاری بر حسب تجربه معتقدند دویدن در بیرون بسیار سختتر از دویدن با تردمیل است. از همین رو ترجیحشان به استفاده از تردمیل در خانه سوق پیدا میکند. اگرچه تحقیقات نشان داده است که دویدن روی تردمیل با شیب 1 درجه همانقدر سخت و همان اندازه انرژیبر است که دویدن در بیرون. فقط کافی است قدری به دستگاه شیب بدهید.
رای موافق: برای مفصلهایتان بهتر است
قیاسِ نرمی و حالتِ بالشتکیِ تسمۀ تردمیل با سطح سفت و سخت سیمان و جاده قدری معالفارق است. یا به تعبیر دیگر، به سبب اینکه دستگاههای تردمیل به ضربهگیر مجهزند، استفاده از آن را برای حفظ سلامتی مفصلها و زانوها بهتر از دویدن در بیرون میدانند. این مسئله بهطور ویژه هنگام توانبخشی یا اصطلاحا پشت سر گذاشتن دوران نقاهت از بیماری یا هرگونه آسیبدیدگی، بیشتر نمایان میشود. با توصیف چنین وضعیتی، کار سختی نخواهد بود، دویدن متناوب و نرم روی تردمیل را بر دویدن در کوچه پس کوچههای محل ترجیح دادن.
رای موافق: میتوان شرایط مسابقه را بارها شبیهسازی کرد
بسیاری از تردمیلهای امروزی امکان برنامهدهی شخصی را دارند. به این ترتیب آنچه را کاربر به آن احتیاج دارد، میتوان بهراحتی با این دستگاهها پیاده کرد. تازه، اگر جزء دسته ورزشکاران نباشید و احتیاجی به شرایط تمرینی و مسابقهای خاص نیز نداشته باشید، بسته به ناهمواریهای نقاط گوناگون جهان، امکان انتخاب مسیری خاص و دلخواه برایتان وجود خواهد داشت. چنین امکانی این احساس را در شما تولید خواهد کرد که از نیمی از جهان جدایید و محدودیتهای آنها را ندارید! همچنین، نگرانیای بابت تغییرات جوی نخواهید داشت و چه در محل زندگیتان برف ببارد چه باران، شما تمرین روزانه خود را انجام میدهید.
رای مخالف: چابکیتان را از دست خواهید داد
اگرچه تردمیلها مسیرهای نرمتری را، به واسطه حالت بالشتکی تسمه، برایتان مهیا میکنند، اما در عین حال از مزیت دویدن در زمینهای ناهموار یا پیادهروها محرومتان خواهند کرد. حتی اگر مدعی شوید که زمینها و مسیرهای اطرافتان بسیار هموار است، در حقیقت هرگز آنچنان که تصور میکنید، هموار نیست. وجود ناهمواریها و عوارض طبیعی سبب خواهد شد عضلههای پا و ساق دائم درگیر تنظیمهای کوچک برای سازگاری با سطوح متغیر باشند. همین تنظیمهای غیرارادی و هوشمندانه، برای توانمندی در تعادل و هماهنگی کلی بدن بسیار اثرگذار است و به شما در معمولیترین کارهای روزمره یاری میرساند. با این اوصاف، دویدن روی تردمیل در عین حال که به بهبود تناسب اندام کلیتان کمک میکند، اما هرگز موقعیتهای واقعی را که از طریق دویدن در فضای باز پیش رویتان قرار میگیرد، شبیهسازی نمیکند.
رای مخالف: به اندازه از عضلههایتان کار نمیکشید
تسمۀ تردمیل به واسطۀ موتور میچرخد. همین فاکتور مکانیکِ دویدن روی تردمیل را با دویدن در بیرون متفاوت میکند. میپرسید چگونه؟ زمانی که در بیرون میدوید، تمام کردن هر دور از گام برداشتن شما وابستگیِ بسیاری به عضلۀ همسترینگتان (عضلههای پشتیِ ران) دارد. شما در هر دور از گام برداشتن، پاهای خود را به قدری پشت سرتان بلند میکنید که پشت پاها به شکلی خفیف به باسن برخورد میکند یا شاید به آن ضربه میزند. این حالت در تردمیل اتفاق نمیافتد، چراکه نیروی محرکۀ تسمه بیشترِ فرایندِ گام برداشتن را برای شما انجام میدهد. هنگام دویدن با تردمیل، ماهیچههای چهار سر ران (عضلههای جلویی ران) است که برای فشار آوردن استفاده میشود و همسترینگ به آن اندازه که در بیرون برای پرتاب کردن پاها به پشت کار میکند، کارایی ندارد. اگر فقط با تردمیل میدوید، مطمئن شوید تمرینهای ترکیبی (cross training) را انجام میدهید تا ماهیچههای همسترینگ و سرینی هم به قدر کافی درگیر میشوند.
دربارۀ کراس ترینینگ نیز به طور مختصر باید گفت که به مجموعهای از حرکتهای ژیمناستیک، وزنهبرداری، تمرینهای قدرتی، هوازی و… گفته میشود. برای مطالعه بیشتر در این باره نیز میتوانید بیشتر جستوجو کنید.
رای مخالف: حوصلهسربر است!
ظاهرا برای این عده برداشت دیگری غیر از این وجود ندارد که: دویدن در خانه حوصلهسربر است. با دویدن روی تردمیل در خانه، حتی اگر بهترین playlist موسیقی را هم داشته باشید، یا در حال تماشای برنامه تلویزیونی دلخواهتان باشید، اگر به ساعت دیواری نگاه کنید، میبینید که فقط 30 ثانیه از آخرین باری که به آن نگاه کردهاید گذشته است. البته پوشاندن ساعت دیواری با تکهای پارچه یا حوله احتمالا جواب بدهد! اینجا مسئلۀ گذر زمان مطرح است. زمانی که در بیرون میدوید، به نظر میآید که زمان طبیعی و به سرعت سپری میشود. این مساله شاید با پشت سر گذاشتن زمینها و مسیرها و کوچهخیابانهای گوناگون رابطه مستقیم داشته باشد. علاوه بر این، جایی در تمام این مسیرها، نقطۀ پایانیِ دویدن شما خواهد بود که با نزدیکتر شدن به آن، احساس نزدیکتر شدن به پایان مسیر و اتمام دویدن، همواره با شما خواهد بود. این مساله به شما حسی طبیعی از فاصله داشتن را میدهد که دائم کمتر میشود و تهییجتان میکند تا اگر قصد تسلیم شدن داشتید، با عزمی راسخ مسیر را تمام کنید.
چنانکه خواندید، نظرات دربارۀ استفاده کردن یا نکردن از تردمیل، گوناگون است. هرچه بیشتر هم در این باره تحقیق کنید و مقاله بخوانید و پرس و جو کنید، تفاوت نظرات وجود خواهد داشت. اما یک مساله را میتوان در میان تمام این بحثها بهروشنی شناسایی کرد: زاویه دید شما، کاربر و مصرفکننده به تردمیل است که مشخص میکند در کدام جبهه ایستادهاید. تمام این بحثها در نهایت به نیاز شما از ورزش، دویدن و فعالیت جسمی و هوازی برمیگردد.
مسئله دیگری که وجود دارد و البته چندان پنهان هم نیست، افزایش تقاضا برای خرید تردمیل در سرتاسر جهان به شکلی فزاینده است. چنانکه از آمار برمیآید، ارزش دستگاههای فروخته شده در کشور آمریکا در سال 2021، تقریبا دو برابر ارزش آن در سال 2019 بوده است.
ارزش تردمیلهای فروخته شده در این کشور در سال 2019 اندکی بیش از 1 میلیارد دلار بوده است، در حالی که این رقم در سال 2021 به 1 میلیارد و 744 میلیون دلار افزایش پیدا کرده است. البته این افزایش به خودی خودی اتفاق نیفتاده است و بهصورت مستقیم بر اثر دنیاگیری ویروس کووید 19 رخ داده است. چراکه یکی از توصیهها برای مقابله با این ویروس، افزایش توان بدنی و توانایی سیستمهای هوازی بوده است. و از آنجا که در اوج انتشار این ویروس مردم دنیا به خانهنشینی تشویق میشدند، نتیجتا خرید دستگاههای هوازی خانگی، خصوصا تردمیل، افزایش یافت.
گزارش آماری دیگری که میتوان آن را به موازات نمونۀ قبلی دید، نشان از رشد صنعت تردمیل در کشور آمریکا، خاصه پس از دنیاگیریِ کووید 19 دارد. در حال حاضر ارزش بازار تردمیل در این کشور بیش از 874 میلیون دلار تخمین زده شده است. در این گزارش برند Life fitness به عنوان بزرگترین کمپانی فعال در این کشور معرفی شده و نیروهای شاغل در این بازار 2569 نفر عنوان شده است. گزارشهای دیگری نیز وجود دارد که افزایش آگاهیِ عمومی از سلامت و تندرستی را با افزایش ارزش بازار تردمیل در دنیا مرتبط میدانند. این گزارش ارزش بازار تردمیل را در حال حاضر در دنیا 3 هزار و 284 میلیون دلار در سال 2020 تخمین زده است و انتظار دارد ارزش آن تا سال 2030 به 5 هزار و 932 میلیون دلار برسد.
به نکتهای که در آمار اخیر ذکر شد توجه کردید: «افزایش آگاهیِ عمومی از سلامت و تندرستی». این شاخص هر روز در حال افزایش است و طبیعتا سبب رشد و بزرگتر شدن بازاری مانند بازار تجهیزات هوازی و تردمیل خانگی شده است. آیا این آگاهی در کشور ما نیز رو به افزایش است؟
در سالهای گذشته تلاشهای بسیاری شده است تا ورزش و فعالیت جسمی در میان اقشار گوناگون جامعه عادیسازی شود. آیا شده است؟ آیا آگاهی ایرانیان از سلامت افزایش یافته است؟ آیا ایرانیان در قیاس با سالیان گذشته بیشتر به سلامت خود اهمیت میدهند؟ آیا استطاعت مالی برای خرید تردمیل برای اغلب ایرانیان وجود دارد؟ پاسخ دادن به هر یک از این سوالها نیازمند رجوع کردن به آمارها و تحقیقاتی است که در این زمینه انجام شده است. با توجه به کمبود اطلاعات در این زمینه درباره مردم ایران، مجبوریم به استنباطهای خود اعتماد کنیم تا دریابیم نسبتی که در بازار جهانی تردمیل بین افزایش آگاهی از سلامت و افزایش استقبال از دستگاههای تردمیل وجود دارد، در ایران نیز برقرار است یا نه.
آمار سازمان بهداشت جهانی
طبق آماری که این سازمان در ماه نوامبر 2020 اعلام کرده است، 28 درصد مردم جهان فعالیت جسمی یا تحرک کافی ندارند. در این میان، 23 درصد از جمعیت مردان و 32 درصد از جمعیت زنان مشمول این آمار هستند. حتما میپرسید منظور این سازمان از فعالیت جسمی یا تحرک کافی چیست؟ Who هرگونه فعالیتی را که به واسطۀ ماهیچههای اسکلتی (Skeletal muscle) انجام میشود، اعم از اینکه با شدت متوسط باشد یا شدید، تحرک و فعالیت جسمی تعبیر میکند. ماهیچههای اسکلتی آنهایی هستند که با حرکتهای ارادی به جنبش واداشته میشوند. فعالیت جسمی میتواند در اوقات فراغت یا در مسیر رفت و برگشت از کار یا هنگام انجام بخشی از کار روزانۀ شما –هرچه باشد- محقق شود. توصیۀ مقبول یا استاندارد برای فعال بودن، انجام حداقلیِ فعالیتی با شدت متوسط به مدت 150 دقیقه، یا 75 دقیقه فعالیت بدنی شدید در هفته است. این نهاد هرگونه راه رفتن، رکاب زدن (دوچرخه سواری) و اشکال دیگری از فعالیتهای غیرموتوری را برای جابهجا شدن، امن و در دسترس همگان میبیند و بر انجامش تاکید میکند.
از طرف دیگر، مرکز آمار ایران دادههایی را از زمانِ اختصاص یافته به فعالیت ورزشی ایرانیان منتشر کرده است که مقایسۀ آن با آمار سازمان بهداشتی جهانی جالب خواهد بود. این مرکز سرانه زمانی را که ایرانیانِ بیشتر از 15 سال برای ورزش اختصاص میدهند، در سال 96 مدت 27 دقیقه و در سال 99 با اندکی افزایش، 29 دقیقه در طول روز آورده است. حسابی سرانگشتی و قیاس آن با حداقل فعالیت جسمی با معیار Who، ما را به عدد 189 دقیقه و 203 دقیقه فعالیت ورزشی –نه هر فعالیت و تحرکی- در هفته میرساند. این نشان میدهد که وضعیت چندان بدی در قیاس با آمارهای جهانی نداریم.
به این ترتیب اگر نیم ساعت در طول روز، فعالیت ورزشی یا نرمشی با شدت متوسط داشته باشید، غالب اوقات عمر خود باید به عنوان فردی سالم، تندرست، بشاش و سرحال و به دور از بیماری و دردهای مزمن سپری کنید. چنانکه برمیآید، دست یافتن به زندگیای طولانی و سرشار از سلامت، از هر دورهای در تاریخ، به ما نزدیکتر و در دسترستر است. تا زمانی که بتوان همان فعالیت جسمی را با ورزشی منظم، آن هم درون خانه و بهواسطۀ وجود دستگاه تردمیل خانگی انجام داد، تصور زندگیِ سالم دیگر چندان بعید نخواهد بود.
مشخصههای متمایز تردمیل خانگی در قیاس با انواع باشگاهی
با این پیشدرآمد مفصل، و پس از آنکه اطمینان پیدا کردید میخواهید یک تردمیل خانگی بخرید و زندگی سرشار از سلامت را برای خود رقم بزنید، باید بدانید تردمیلهای خانگی چگونه دستگاههایی هستند. هرچه آنها را بیشتر بشناسید، احتمالا آنکه مدلی مناسبتر برای خود بخرید، بیشتر میشود. ما در فروشگاه جیم لند میکوشیم تا پاسخگوی سوالهای شما باشیم و تا جای امکان، مشاوری معتمد و لایق در مسیر راهنماییتان. شما میتوانید به صورت تلفنی و حضوری با ما مشاوره کنید.
برق
نخستین ویژگی برجسته و متفاوت تردمیل خانگی نوع تغذیه یا تامین برق آن است که از طریق برق مستقیم، DC یا برق باتری صورت میگیرد. این جریان الکتریکی سبب میشود تا موتور تردمیلهای خانگی نیز بر اساس همین جریان طراحی شوند. به همین خاطر، دربارۀ این دسته از تردمیلها اصطلاح موتور DC جا افتاده است. اگر بنا باشد آن را با موتور انواع باشگاهی مقایسه کنیم، قدرت کمتر آشکارترین شاخص آن خواهد بود. به همین دلیل است که اساساً تردمیلهای خانگی از حیث قدرت، تحمل وزن و معیارهای دیگر، همیشه از انواع باشگاهی عقبتر میایستد. اگرچه در سالهای گذشته تردمیلهای خانگی بسیار قدرتمندی، مانند تردمیل اسپرتک مدل AC3000 تولید شده است که پیشفرضها را از این دسته تغییر داده است و در تمامی معیارها به نمونههای باشگاهی نزدیک شده است.
با این حال، به طور کلی، انواع خانگی تردمیلها، اگر نمونههای شاخص آن را در نظر نگیریم، بر مداری مشخص تولید میشوند که در بسیاری از موارد، ضعیفتر از نمونههای باشگاهیاند و دلیل اصلی آن نیز نوع سیستم برقرسانی آنهاست.
تاشوندگی
تمام تردمیلهای خانگی تا میشوند؛ برخی کمتر، برخی دیگر بیشتر. این قابلیت سبب میشود استفاده مفید از فضای خانه هنگام بلااستفاده ماندن این دستگاه، دچار اختلال نشود. به همین خاطر تقریبا تمامی آنها را تاشو طراحی میکنند تا بتوان پس از استفاده جمعشان کرد. تا کردن این وسیله به هیچ عنوان کار سختی نیست و با جکها یا اهرمهای هیدرولیکی به آسان انجام میشود و حتی میتوان با فشار یک انگشت نیز آنها را جمع کرد و رها کردن اهرم نگهدارنده در زیر تسمه، آنها را برای استفاده مهیا کرد.
نکته شایان توجه درباره این قابلیت تردمیلهای خانگی این است که این خصوصیت را تردمیلهای باشگاهی ندارند. در واقع مسئله کمبود جا در باشگاههای بسیار کمتر مطرح میشود. به همین خاطر فقط نمونههای خانگیاند که تاشو طراحی میشوند. با این حال مدلهایی از انواع باشگاهی هستند که این قاعده را از مطلق بودن خارج کنند.
چندکاره بودن
چندکاره یا چندمنظوره بودن (Multi-function Treadmill) اصطلاحی است که دربارۀ برخی از تردمیلها، خصوصا انواع خانگی، استفاده میشود و به متعلقاتی اشاره میکند که به دستگاه افزوده میشود تا دامنه فعالیتهای ورزشی آن به دویدن یا پیادهروی محدود نشود. متعلقاتی از قبیل ویبراتور، پایه دراز و نشست، دمبل و در برخی اوقات مسگری. کاربر تردمیل قادر خواهد بود با ترکیب دویدن، پیادهروی، ویبراتور، دمبل و دراز و نشست بر تنوع فعالیتهای ورزشی و نرمشی خود بیفزاید و در نتیجه از داشتن دستگاهی چندکاره در خانه، رضایت خاطر داشته باشد.
قابلیتهایی که به آنها اشاره کردیم عموما، فقط در نمونههای خانگی دیده میشود و تردمیلهای باشگاهیِ بسیار نادری هستند که تاشو باشند، چندکاره باشند و برق آنها نیز DC باشد. در باقی مشخصهها و قابلیتها تردمیلهای خانگی همان چیزهایی را با خود دارند که نمونههای باشگاهی. مانند کنسول، نمایشگر، دکمه اضطراری یا گیرۀ امنیتی، دسته، تسمه، موتور، شیب برقی (در صورت تعبیه شدن) و مواردی از این دست. حتی در قابلیتهای نرمافزاری نیز همانندهایی را میتوان در آنها سراغ کرد.
در حال حاضر برخی از مدلهای تردمیل تایگر اسپرت، اسپرتک، پرو آی فیت، فورد، دبلیو اِن کیو و دیگر برندها، از بهترین مدلهای تردمیل خانگی به شمار میآیند. شما میتوانید این دستگاهها را در سایت جیم لند مشاهده کنید و دربارۀ نحوه خرید و ارسال آن با ما تماس بگیرید تا شیوههای خرید، ارسال و پشتیبانیهای لازم را برایتان توضیح دهیم. حتی میتوانید حضوری به فروشگاه جیم لند بیایید و دستگاههای موجود را ببنید و امتحان کنید.