دوچرخه ثابت خانگی
دور از تصور نیست اگر روزی را در ذهن تداعی کنیم که در بیشتر خانه‌ها یک دوچرخه ثابت خانگی وجود داشته باشد. چنین تصوری از احساس نیاز فزاینده به ورزش کردن، ناشی از سبک کم‌تحرک زندگی و میل به خوردن غذاهای آماده، به وجود می‌آید. از طرف دیگر هزینه‌های درمان و تاکید هرروزۀ کارشناسان و محققان به مزایای ورزش کردن، محقق شدن این تصور را چندان هم بعید نمی‌نماید. وجود یک دوچرخه ثابت در خانه، حضور سلاحی علیه چاقی، کم‌تحرکی، خمودگی و کاهلی خواهد بود. دوچرخه ثابت چه از نوع ایستاده باشد، چه نشسته (مبله) و چه اسپینینگ، امکان یک عرق ریزی حسابی را مهیا می‌کند. البته مدل‌های نشسته بیشتر به کسانی پیشنهاد می‌شود که به هر علتی، کم‌توان‌تر شناخته می‌شوند.
تغییر مقاومت دستگاه، قابلیت‌های اطلاعاتی همچون طی مسافت، مقدار کالری مصرف شده، سرعت و تعداد ضربان قلب، قابلیت‌هایی است که می‌توان در محیط امن خانه فراهم کرد و یک برنامه کامل تندرستی و سلامت را پیاده کرد. تنوع دوچرخه‌های ثابت خانگی در بازار چنان زیاد است که به آسانی می‌توان برای هر کسی با هر نیاز و هدفی مدلی ویژه یافت. تحمل وزن، عملکرد مگنتی یا الکترومگنتی، زین تنظیم‌پذیر و داشتن نمایشگر از جمله شاخص‌هایی است که اغلب هنگام خرید این وسیله، توجه خریداران را جلب می‌کند. جالب است بدانید به همان علتی که در ابتدا گفته شد، فراوانی این دسته در قیاس با نمونه باشگاهی، بسیار بیشتر است.
چرا باید دوچرخه ثابت خانگی بخریم؟
وجود یک دوچرخه ثابت خانگی به ساده‌ترین شکل ممکن می‌تواند دو نیت شما را –اگر طالب ورزش کردن باشید- برآورده کند: راحتی و ورزش کردن. طراحی دوچرخه ثابت اساسا به منظور تحقق همزمان این دو خواسته انجام شده است. اینجا می‌خواهیم دست روی نکته‌ای بگذاریم که شما را به ساده‌ترین شکل به انجام دادن فعالیت ورزشی و تحرک بیشتر مشتاق کند. چراکه می‌دانیم انجام دادن تمرین‌های سخت و طاقت‌فرسا در باشگاه و بیرون، برای بسیاری به کابوس بیشتر شباهت دارد تا چیزی دلخواه و خواستنی. جلوتر، به یکی از جدید‌ترین مقالاتی خواهیم پرداخت که روش جدیدی از تحرک و ورزش را مطرح کرده است.
ورزش کردنِ تنبلانه!
دوچرخه ثابت خانگی یا home use stationary bike را می‌توان به عللی حتی محبوب‌تر از تردمیل در نظر گرفت. شاید داشتن صندلی در این وسیلۀ هوازی بی‌تاثیر نباشد! مسئلۀ راحتی و ورزش امروزه بسیار در نظر مردم اهمیت پیدا کرده است. شاید حتی بتوان عبارت «ورزش کردنِ راحت» را درست‌تر دانست. اینکه چه تناسبی بین ورزش کردن و راحتی برقرار است، باید در طراحی تجهیزات هوازی، خصوصا دوچرخه ثابت، جست‌وجو کرد. وجود صندلی، و همزمان رکاب زدن و فعالیت ورزشی، افق‌های جدیدی را پیش روی کسانی قرار داده است که علی‌رغم نداشتن ارادۀ کافی برای ورزش‌های سخت، گریزی از تحرک بیشتر و پرهیز از عواقب چاقی و کم‌تحرکی نیز ندارند.
دوچرخه زدن حتی در دانشگاه
بث اسکورکی، مربی شخصی و نویسندۀ حوزۀ سلامت و ورزش، در مقاله‌ای با نام «چرا باید در هنر ورزش کردنِ تنبلانه خبره شوید» به همین مسئله پرداخته است.
او آرام شدن یا قرار و آرامش یافتن در خانه را به واسطۀ رکاب زدن روی یک دوچرخه ثابت و همزمان کتاب خواندن، چیزی می‌داند که ما امروزه بیش از اینها به آن نیاز داریم. اسکورکی می‌گوید: در دانشگاه، دختری را می‌شناختم که بیشتر در باشگاه درس می‌خواند. او کتاب درسی‌اش را با خود به باشگاه می‌آورد و آن را به شکلی روی کنسولِ تردمیل نگه می‌داشت. و این نوع درس خواندن به هر شکلی که بود، به آن دختر جواب می‌داد و برایش کارایی داشت. هر زمان که کار آن دختر را امتحان می‌کردم، کتابی جهنده پیش رو داشتم و تمرینی وحشتناک؛ چراکه نمی‌توانستم حتی یک کلمه از کتابم را بخوانم.
اسکورکی هنوز دقیقاً نمی‌داند که آن دختر چگونه آن کار را انجام می‌داده است، اما از آن زمان عادتی برای او باقی ماند که به طرز شگفت‌آوری شبیه به درس خواندنِ عجیب دخترِ دانشگاهی است. کورسکی بیشتر صبح‌ها برای انجام یک تمرین هوازیِ سبک، سوار دوچرخه ثابت خانگی خود می‌شود. او اضافه می‌کند: من اغلب بخش شایان‌توجهی از تمرینم را صرف اسکرول کردن گوشی‌ام می‌کنم! به دوستانم پیامک می‌فرستم، مقاله می‌خوانم و برای روزم برنامه می‌چینم. پاهایم در حال حرکت هستند، مغزم هم همین‌طور.
برای آنکه سوء تفاهم نشود باید توضیح داد که منظور از انجام چنین تمرینی این نیست که همۀ برنامه تمرینی را به چنین فعالیتی اختصاص بدهید. نویسنده این مقاله اذعان می‌کند که او به وقت خود تمرین‌های لیفت، مجموعه حرکت‌های کتل بل و تمرین‌های پرفشار اینتروال را نیز انجام می‌دهد. منظور نویسنده آن دسته از تمرین‌ها یا فعالیت‌هایی است که می‌توان سهل گرفت و بدون وارد آوردن فشار نیز انجام‌شان داد.
آیا فعالیت ورزشی از فعالیت روزمره و زیستی مستقل است؟
او مثال‌های دیگری می‌زند تا حرفش روشن‌تر شود: راه رفتن مثالی کهنه است، اینطور نیست؟! توصیه‌های سلامتِ استاندارد به مردم می‌گوید مثلاً خودروها‌یشان را در دورترین نقطۀ پارکینک پارک کنند، یا بعد از شام قدم بزنند. این توصیه‌ها مبتنی بر رسیدن به این هدف است که «از پاها‌ی خود برای قدم زدن کار بکشیم». انجام کارهای روزانه در محل یا پیاده‌روی در کوچه و خیابانِ محل زندگی، کوچک‌‌ترین شباهتی به دو ماراتن ندارد، اما راه رفتن و قدم زدن فعالیتی ورزشی به حساب می‌آید و از قضا یک ورزش هوازی سبک قلمداد می‌شود. به این ترتیب چرا نباید همین نوع نگاه را به فعالیت‌های سبک و انجام کارهای روزانه دیگر تعمیم داد؟!
از همین رو است که بث کورسکی دوچرخه ثابت را پیشنهادی بی‌نقص برای آغاز چنین چیزی می‌داند. او می‌گوید: زمانی که اول صبح می‌خواستم خودم را کشان‌کشان به باشگاه برسانم (پیش از همه‌گیری کرونا و پیش از زمانی که تجهیزات هوازی خانگی بخرم)، هر جلسه تمرین را به آرام‌ترین شکل ممکن شروع می‌کردم. به ردیف دوچرخه‌های ثابت می‌رفتم و روی یکی از انواع مبله می‌نشستم. سپس به مدت 5 تا 10 دقیقه سعی می‌کردم پدال بزنم تا از خواب بیدار شوم! باور کنید این روش جواب می‌داد. پس از آن به سراغ تمرین‌های واقعی‌ام می‌رفتم.
خانم کورسکی این روش از ورزش کردن را ورزش تنبلانه (Lazy Exercise) می‌نامد و معتقد است که می‌تواند ورزشکاران حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای را از حالتِ جمودِ پیش از ورزش کردن درآورد. در عین حال اگر ورزشکار حرفه‌ای نیستید، می‌توانید روی یک دوچرخه ثابت خانگی، خیلی آرام، رکاب بزنید و تلویزیون نگاه کنید یا با تلفن صحبت کنید، یا حتی کتاب بخوانید. این روش در عین حال که شما را از انجام کارهای روتین و روزمره‌تان منع نمی‌کند، امکان انجام ابتدایی‌ترین نوع فعالیت ورزشی را نیز در دسترس قرار می‌دهد. باید اعتراف کرد که این روش می‌تواند تنبل‌ترین افراد را نیز به ورزش کردن سوق دهد. بنابراین چرا نباید یک دوچرخه ثابت خانگی در منزل شما باشد!
میل رو به افزایشِ خرید دوچرخه ثابت خانگی
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از مغازه‌داران خیابان منیریه، سال گذشته (1400)، در دوران کرونا تعطیلی باشگاه‌های بدن‌سازی، تقاضا برای دستگاه‌های بدن‌سازی خانگی را افزایش داد، اما با توجه به قیمت هنگفت دستگاه‌های هوازی مثل تردمیل و دوچرخه، بیشتر تقاضا به سمت دستگاه‌های کششی رفت. دستگاه‌هایی که تقریبا بین ۷۰۰ هزار تا یک میلیون تومان قیمت دارند و در مقایسه با تردمیل‌های ۱۴ تا ۴۰ میلیونی انتخاب‌های ارزان‌تری محسوب می‌شوند.
این مسئله نشان می‌دهد که حتی در ایران نیز، به تبعیت از بازار بزرگی همچون بازار کشور ایالات متحده آمریکا، رغبت برای خرید تجهیزات هوازی افزایش پیدا کرده است. اما طبعا به علت‌های روشن، قیمت برای متقاضی داخلی بدل به دغدغه‌ای بزرگ می‌شود و احتمالا او را از خرید منصرف کند. برای برطرف کردن این دغدغه آگاهی از برندها، مدل‌ها و قیمت دستگاه‌ها، -قیمت دوچرخه ثابت خانگی-، لازم می‌آید. ما در جیم لند می‌توانیم مشاوره کافی برای پاسخ دادن به این سوال‌ها را به شما ارائه کنیم، یا شیوه‌های خرید متفاوتی را به شما پیشنهاد بدهیم.
هنگام خرید تجهیزات هوازی دید شما باید اینگونه باشد که در حال سرمایه‌گذاری بلندمدت برای سلامتی خود هستید. هر نگاه دیگری، طبیعتا شما را از خرید این تجهیزات منصرف خواهد کرد. شاید گمان کنید منصرف شدن‌تان مساوی است با حفظ پول‌تان. اما اگر به زبان ساده بگوییم کنیم که سلامت ماندن یا افزایش توان جسمی از پول‌هایی که در آینده برای درمان ناتوانی‌های جسمی ناشی از ورزش نکردن خرج خواهید کرد، جلوگیری می‌کند، چه؟! این همه سخن نیست و دلایل دیگری نیز در کنار چنین دیدگاهی می‌توان مطرح کرد.
برخی از آنها از این قرارند:
- تمام بهانه‌هایتان برای ورزش نکردن از میان خواهند رفت.
- در امنیت کامل ورزش می‌کنید.
- با لباس راحتیِ خانگیِ خود ورزش می‌کنید (حذف هزینه خرید لباس و کتانی ورزشی مخصوص).
- از مسیر بازگشت به خانه خبری نیست.
- داشتن دوچرخه ثابت بسیار به‌صرفه است.
- کار با دوچرخه ثابت در قیاس با دیگر ورزش‌ها، مانند دویدن، راحت‌تر است.
- دوچرخه‌های ثابت امروزی قادرند گزینه‌های تمرینی بیشتری به شما پیشنهاد بدهند.
- زمان ورزش کردن‌تان به زمان مفید بدل می‌شود.
شاید شما نیز جزء افرادی باشید که مدت‌هاست تصمیم گرفته‌اند از فردا صبح دویدن اول صبح را به برنامه روزنامه زندگی خود بیفزایند. اما به هزار علت پیدا و نهان هنوز موفق نشده‌اید این تصمیم را عملی کنید. هوای بد، ترافیک، نداشتن اراده کافی برای سحرخیزی و صدها علت دیگر مانع شما می‌شوند. حال اگر یک دستگاه شبیه‌ساز دویدن و پیاده‌روی در خانه و کنار دست‌تان باشد چه؟ یقینا وضعیت تغییر خواهد کرد. نه هوای بد نه ترافیک و نه اراده آنچنانی در میان نیست. کافی است در هر لباس و هر حالی که هستید، خودتان را به صندلی دوچرخه بچسبانید و آرام آرام رکاب بزنید. چیزی که اتفاق خواهد افتاد همان ورزش کردن خواهد بود.
انواع دوچرخه ثابت خانگی
دوچرخه ثابت خانگی نیز مانند نوع باشگاهی انواع مشابهی دارد: ایستاده، نشسته یا مبله و اسپینینگ. از حیث فشار باید نوع نشسته را کم‌فشارترین نوع و اسپینینگ و ایستاده را انواع پرفشار دوچرخه‌های ثابت خانگی در نظر گرفت. نوع نشسته یا مبله بیشتر برای کسانی پیشنهاد می‌شود که از مشکلی در ناحیه زانو یا مفاصل خود در رنج‌اند. کسانی که نشستن روی انواع ایستاده آنها را به هر شکلی اذیت می‌کند، بایستی از انواع مبله استفاده کنند. دوچرخه‌های ثابت مبله برای طی کردن دوران نقاهت، عمل جراحی یا هرگونه جراحت بهترین گزینه است تا امکان فعالیت آرام ورزشی را فراهم کند. از طرف دیگر، انواع ایستاده و اسپینینگ برای فشار آوردن و یک فعالیت هوازی سخت طراحی شده‌اند و حسابی نفس‌تان را به شماره می‌اندازند. تفاوت کوچکی نیز میان انواع ایستاده و اسپینینگ وجود دارد که به استقامتی بودن اسپینینگ بازمی‌گردد.
بدون شک تفاوت‌هایی میان انواع خانگی و باشگاهی وجود دارد که تشخیص آنها به دقت چندانی نیاز ندارد. از حیث اندازه، کیفیت مواد به کار رفته و قدرتمندی، انواع باشگاهی پیشتازند. اما هرآنچه در نمونه‌های باشگاهی وجود دارد، در انواع خانگی نیز وجود دارد. اعم از امکان برنامه‌دهی، نمایش اطلاعات استخراجی، تنظیم صندلی، داشتن صندلی طبی، رکاب‌های بنددار و حرفه‌ای، عملکرد الکترومگنتی و غیره. برای آنکه بدانید بهترین مدل‌های دوچرخه ثابت خانگی برای شما کدامند و مناسب‌ترین آنها برای شما کدام‌اند، با ما در جیم لند تماس بگیرید تا راهنمایتان باشیم.