دوچرخه ثابت باشگاهی ایستاده یا Upright Bike شناخته‌شده‌ترین نوع دوچرخه ثابت است و بیشترین استفاده را نیز در باشگاه‌ها دارد. مزیت‌های فراوان کار با این نوع از دوچرخه ثابت سبب می‌شود تا ورزشکاران بیش از سایر انواع دوچرخه ثابت، سراغ این نوع بروند.

سوا از مزیت‌ها، حالت نشستن روی دوچرخه ثابت باشگاهی ایستاده دقیقاً به همان شکلی است که روی دوچرخه جاده‌ای می‌نشینند؛ این حالت، به‌سبب صاف ماندن پشت و کمر (نشستن به شکلی عمودی)، و نیازمند بودن به عضلات میان‌تنه (Core Muscles) قوی‌تر، دشوارتر از نشستن روی دوچرخه ثابت نشسته یا حتی اسپینینگ است. در اسپینینگ‌ها نیز به‌سبب اینکه ورزشکار اندکی به جلو خم می‌شود و آرنج‌ها نقطه اتکا خوبی برای بالاتنه فراهم می‌کنند، کار با آن آسان‌تر از دوچرخه ایستاده است. از همین رو، دوچرخه ثابت ایستاده دستگاهی است که بیشتر ورزشکاران سالم و سلامت را به خود جذب می‌کند و از طرف دیگر کسانی را که مشکلی در زانوها یا کمر دارند، به سوی استفاده از انواع نشسته هدایت می‌کند.

مقایسه‌ای بین دوچرخه ثابت ایستاده و اسپینینگ

با این اوصاف، چه مالک باشگاه باشید چه باشگاه‌رو، ناچار هستید قبل از خرید دوچرخه ثابت باشگاهی ایستاده، دوچرخه ایستاده را با دوچرخه اسپینینگ یا نشسته مقایسه کنید. ما اینجا نوع ایستاده را با نوع اسپینینگ مقایسه کرده‌ایم، چراکه پیشتر مقایسه‌ای بین نمونه‌های ایستاده و نشسته انجام داده‌ایم.

این دو نوع دوچرخه هوازی (ایستاده و اسپینینگ) اگرچه از نظر ظاهری کم و بیش شبیه به هم هستند، اما نتایج کاملا متفاوتی را برای کاربران به ارمغان می‌آورند. به این ترتیب، انتخاب تجهیزات هوازی، چه برای خرید باشد چه برای تمرین، براساس اهداف ورزشی و اثرگذاری بر ماهیچه‌های خاص، متفاوت خواهد بود.

مهم‌ترین و اصلی‌ترین تفاوت بین دوچرخه ثابت ایستاده با دوچرخه اسپینینگ این است که اولی تمرینات شدیدتری ارائه می‌دهد، در حالی که دومی برای ورزش آرام بهتر است. البته این به این معنی نیست که دوچرخه ثابت ایستاده عرق‌تان را درنمی‌آورد. از طرف دیگر، چنانکه پیشتر هم اشاره کردیم، دوچرخه اسپینینگ دوچرخه‌سواری در فضای باز و آزاد را شبیه‌سازی می‌کند و دوچرخه ایستاده وسیله‌ای برای ورزش کردن در فضاهای مسقف است و اندکی راحت‌تر.

تجزیه و تحلیل: دوچرخه ایستاده در مقابل دوچرخه اسپینینگ

همانطور که قبلا گفته شد، چیزی که این دو دوچرخه را از هم جدا می کند، موقعیت است. اما اگر نگاه دقیق‌تری به هر محصول بیندازید، متوجه می‌شوید که قطعات به‌طور شایان توجهی متفاوت هستند.

هنگام مقایسه دوچرخه اسپینینگ باشگاهی با دوچرخه ثابت ایستاده باشگاهی، باید ثبات، راحتی، درگیری عضلات و چند فاکتور دیگر را نیز در نظر بگیرید.

فلایویل، عامل اصلی تفاوت

دوچرخه‌های اسپینینگ اغلب در جلو دستگاه چرخ لنگر دارند و این چرخ کاملا عیان است. درحالی‌که دوچرخه‌های ایستاده وزن چرخ لنگر خود را در زیر پوشش پنهان می‌کنند و به دید کاربر نمی‌آید.

دلیل اصلی چالش‌برانگیزتر بودن رکاب زدن در دوچرخه‌های اسپینینگ، چرخ طیار‌های سنگین‌تر آن‌هاست. آن‌ها رکاب زدن را بسیار سخت‌تر می‌کنند، به‌همین‌علت است که شما باید انرژی زیادی را حتی در طول تمرین‌های اولیه به خرج دهید. تنها امتیاز برای شما کاربران این است که می‌توانید مقاومت را در این دستگاه‌ها تنظیم کنید، تا تمرین و فعالیت ورزشی‌تان را کمی آسان‌تر کند.

فلایویل‌های دوچرخه‌های اسپینینگ به اینرسی یا لختی (inertia) متکی هستند، بنابراین باید به‌آرامی سرعت را کاهش دهید تا به توقف کامل برسید. از سوی دیگر، دوچرخه‌های ایستاده دارای چرخ‌های لنگر بسیار سبک‌تری هستند و هنگامی که تمرین را تمام می‌کنید، پدال‌ها به‌طور خودکار از حرکت بازمی‌مانند. همین فرایند به‌سبب سنگین‌تر بودن فلایویل در اسپینینگ‌ها دیرتر رخ می‌دهد.

دسته و فرمان

دسته یا فرمان این دو نوع دوچرخه ثابت برای تسهیل موقعیتِ بهتر یا بهینه در طول تمرین است. به‌عبارت‌دیگر، دوچرخه‌های ایستاده دارای دسته‌های عمودی هستند تا شما را مجبور کنند صاف بنشینید، در‌حالی‌که، در دوچرخه‌های اسپینینگ دسته‌‌ها افقی طراحی شده‌اند تا شما به جلو خم شوید.

برای راحتی بیشتر، معمولا دسته‌ در این نوع دوچرخه‌ها جایی برای قرار دادن آرنج هم دارد. این حالت قرار گرفتن رو دوچرخه، کم و بیش شبیه دوچرخه‌های کورسی یا مسابقه‌ای است.

صندلی‌های حرفه‌ای‌تر اسپینینگ‌ها

صندلی‌های دوچرخه‌های اسپینینگ بسیار کوچک‌تر و شبیه دوچرخه‌های حرفه‌ای هستند. بنابراین، اگر بعد از تمرین طولانی احساس درد کردید، تعجب نکنید. از سوی دیگر، دوچرخه‌های ایستاده دارای صندلی‌های بزرگ‌تر و راحت‌تر و نرم‌تر هستند که آسایش بیشتری را فراهم می‌کنند. با این حال، صندلی‌ها در دوچرخه‌های ثابت معمولاً قابلیت تنظیم دارند و حتی در بعضی از مدل‌های ایستاده نیز می‌توان حالت قرارگیری دوچرخه‌های اسپینینگ را شبیه‌سازی کرد.

دوچرخه‌ ایستاده راحت‌تر است!

اگر از هر پیشکسوت و کارکشته‌ای در باشگاه بدنسازی بپرسید، فوراً به شما خواهند داد که استفاده از دوچرخه‌های اسپینینگ بسیار سخت‌تر از استفاده از دوچرخه‌های ایستاده است. همان‌طورکه قبلا ذکر شد، علت اصلی، چرخ‌های طیار سنگین‌تر در انواع اسپینینگ است که باعث افزایش مقاومت در حین تمرین می‌شود. حتی اگر از مدل‌های سبک‌تری استفاده کنید، همچنان باید انرژی زیادی برای حرکت چرخ فلایویل به‌خرج بدهید.

از‌طرف‌دیگر، دوچرخه‌های ایستاده برای افرادی که به‌دنبال دوچرخه‌سواری معمولی، یا گرم کردن پیش از تمرین‌های اصلی در باشگاه هستند، مناسب‌تر است. دوچرخه‌های ایستاده بیشتر در اختیار و مهار کاربر است، اگرچه همچنان می‌توانید با تنظیم مقاومت به خود بیشتر یا کمتر فشار بیاورید.

ایمنی کدام یک بیشتر است؟

پیش از هرچیز باید اعتراف کرد که هر تمرینی با هر دستگاهی می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی شود؛ حتی اگر ایمن‌ترین دستگاه‌ باشد. این پیش‌فرض دربارۀ دوچرخه‌های اسپینینگ و ایستاده نیز صادق است. بنابراین، اگر ورزشکار آماتور یا مبتدی هستید، همیشه احتیاط کنید و راهنمایی حرفه‌ای‌ها را به کار ببندید.

در استفاده از اسپینینگ‌ها، شما باید وضعیت مناسب و درست بدن را پیدا کنید تا از آسیب‌دیدگی کمر، به‌سبب شکل قرارگیری بد، جلوگیری کنید. این بدان معنا نیست که دوچرخه‌های ایستاده پاک ایمن هستند. در صورت قرارگرفتن در وضعیت عمودیِ اشتباه در دوچرخه‌های باشگاهی ایستاده، کشیدگی گردن و کمر در کمین شما خواهد بود. به این ترتیب، اینکه دوچرخه‌های ایستاده برای‌تان بهتر است یا اسپینینگ، به سابقه آسیب‌دیدگی‌تان بستگی دارد و اینکه کدام وضعیت بیشتر متناسب بدن‌تان است. پیشنهاد می‌کنیم قبل از خرید هر یک از این دو دستگاه، چند روزی هر یک را امتحان کنید تا به یقین برسید.

کدام عضله‌ها درگیرند؟

در طول تمرین نشسته بر روی دوچرخه‌های ثابت، هر دو نوع این دوچرخه‌ها عضلات سرینی (باسن) و پاها را درگیر می‌کند. هنگامی که سعی کنید وضعیت عمودی‌تان را بر روی انواع ایستاده حفظ کنید، عضلات میان‌تنه نیز به عضله‌های درگیر افزوده می‌شود. با این حال، با نشستن روی دوچرخه اسپینینگ همه‌چیز فرق می‌کند. تمرین با این دوچرخه بسیار شدیدتر است و بر روی ساق پاها فشار وارد می‌کند، اما همچنین فوایدی هم برای عضلات مرکزی بدن، بازوها و شانه‌ها به بار می‌آورد. درعین‌حال، همانطور که پاهای خود را برای رکاب زدن به‌ پایین فشار می‌دهید، این فشار بیشتر بر نواحی پایین‌تنه و پاها وارد می‌شود.

ما از کالری اضافی متنفریم!

امروزه مردم از دوچرخه‌های اسپینینگ برای فعالیت‌های شدید هوازی استفاده می‌کنند. وضعیت ایستاده به شما کمک می‌کند تا با سرعتی ورای تصور کالری بسوزانید و درعین‌حال توانایی‌های هوازی‌تان را افزایش دهید. برای رسیدن به نتایج مطلوب باید به‌طور منظم ورزش کنید و مراقب رژیم غذایی خود هم باشید. با دوچرخه ثابت باشگاهی ایستاده نیز می‌توانید به همان میزان کالری از دست بدهید، اما به‌شرطی که مدت زمان تمرین را طولانی‌تر کنید تا به همان مقدار کالری‌سوزی‌ای برسید که در اسپینینگ سوزانده می‌شود.